Prawdopodobnie pierwsza wzmianka o tej wsi pochodzi z 1544 r., kiedy to określano osadę jako Vola Czarna. W drugiej połowie XVI w. nazywała się Czarny Potok, należała do dóbr kamienieckich. Od 1624 r. występowała pod nazwą Czarne Rzeki. Wtedy to - po podziale dóbr pomiędzy 4 synów Piotra Firleja z Dąbrowic - wieś dostała się Piotrowi Firlejowi. U schyłku XIX w. właścicielką Czarnorzek była Maria Orpiszewska ze Skrzyńskich. W 1600 r. wybudowano w osadzie drewnianą cerkiew greckokatolicką pw. św. Dymitra; rozebrano ją w związku ze wzniesieniem nowej, murowanej świątyni w 1918 r., która jest obecnie użytkowana przez parafię rzymskokatolicką. W 1897 r. Czarnorzeki zajmowały obszar 4,16 km kw., liczyły 107 domów oraz 637 mieszkańców. Znaczną ich część stanowiła ludność ruska, zwana Zamieszańcami, która po II wojnie światowej przesiedlona została do b. ZSRR. Na całą okolicę słynęła ona między innymi z umiejętności wykonywania wysokiej jakości wyrobów z kamienia. Na pobliskiej Suchej Górze zbudowano w 1960 r. radiowo-telewizyjne centrum nadawcze z wieżą przekaźnikową. Czarnorzeki to obecnie ważny ośrodek sportów narciarskich. Znajdują się tu dogodne tereny do uprawiania narciarstwa biegowego. Skoncentrowane są one w kompleksie leśnym na Dział oraz w masywie Suchej Góry i wykorzystują drogi leśne oraz ścieżki przyrodnicze. Na Dziale (516 m n. p. m.) znajduje się punkt widokowy, z którego zachwyca przepiękny widok na Beskid Niski i Doły Jasielsko-Sanockie. Na terenie wsi jest stok narciarski o długości 360 m i różnicy wzniesień 73 m. Obecnie Czarnorzeki liczą 367 mieszkańców.
Czarnorzeki
- Przejdź do - strona Poprzednia
- Przejdź do - strona Następna
- Pobierz artykuł w formie pliku Pdf
- Drukuj treść tego artykułu
- Powrót do poprzedniej strony
- Kontakt na stronie Kontakt